Κυριακή 24 Μαΐου 2009

Σακηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηηη!!!!!!


Σαν παιδι μεγάλωσα με πολλά μουσικά ακούσματα... θυμάμαι να καθόμαστε στο σαλόνι όλοι μαζι. Στον ένα καναπέ οι «Μεγάλοι» και στον απέναντι τα τρία χαζοχαρούμενα. (εγώ και οι 2 αδερφούλες μου!). Κάναμε λοιπόν διαγωνισμό μουσικής. Οι «Μεγάλοι» με μελωποιημένη ποιηση και εμείς με τραγούδια του κιλού (για να μην πω του γραμμαριου). Τα χρόνια πέρασαν και εγώ άκουγα από Σεφέρη και Ελύτη μέχρι scorpions και beatles. Τον Ρουβά ποτέ δεν τον είχα σε μεγάλη εκτίμηση. Ναι οκ τον είχα θαυμασει αρκετα στην eurovision την πρώτη φορα που είχε πάει... αλλά όχι για το τραγούδι του (που ουτε καν θυμάμαι ποιο είχαμε στείλει......) αλλά για το πλατύ του χαμόγελο, για το απίστευτο λευκό μπλουζάκι που επέτρεπε να βγουν έξω οι κοιλιακοί και να θαμπώσει και τον πιο φανατικο straight ανδρα! Όλα αυτά μέχρι τώρα....


Όχι όχι ακόμα λατρεύω την κλασική μουσική, είμαι θαυμαστρια της ροκ σκηνης, πειραματίζομαι με άλλα πιο ψαγμένα είδη μουσικης...(ας είναι καλά κάτι φιλαράκια...ξέρουν αυτοι) αλλά ΘΑΥΜΑΖΩ ΚΑΙ ΤΟΝ ΡΟΥΒΑ. Μην με κράξετε! Ναι τον θαυμαζω....
...και κάθομαι λοιπον ανάμεσα στις δεκάδες κούτες μου...(αλλάζω διεύθυνση αλλάζω σπίτι...) και σκέφτομαι (σκοτώνω την ώρα μου γιατί βαριέμαι να μαζέψω ακόμα μία κούτα με βιβλία!!!!!) τι άλλαξε και με έκανε να θαυμάσω τον Σακη Ρουβά ως τραγουδιστη! Και ναι μετα από πολλές σκέψεις, μου ήρθε η απάντηση... είναι η έλλειψη του ηλιοκαμμένου αγοριού που επι πολλά έτη είχε στο πλευρό του! Ναι ναι μπορώ πλέον να το παραδεχτω... δεν είναι οτι ο Σάκης έγινε πατέρας πλέον και είναι με την (ΘΕΑ) Ζυγούλη το γεγονός που με έκανε να τον δω με άλλο μάτι (γιατι άλλα τα ματια του πελαργού και άλλα της κουκουβάγιας) αλλά το ότι το παιδί με το αστραφτερό χαμόγελο διανύει την (γνωστή σε όλους μας) μετα- ψινακεια περιοδο. Είναι συγκλονιστικό αλλα ναι αυτός είναι ο λόγος!


Και τώρα θα έχετε την απορία ΓΙΑΤΙ να ασχοληθώ με κάτι τέτοιο...ΓΙΑΤΙ ένιωσα την ανάγκη να κάνω αυτό το post. Χμμ ούτε και εγώ ξέρω μάλλον γιατί μόλις έμαθα πως στην Ελλάδα έχει απίστευτα καλό καιρό και πως όλοι πάνε για μπάνιο (και με κάτι έπρεπε να ασχοληθώ πέρα από την θάλασσα,τον ήλιο, τις μπύρες, τον Bob Marley κτλ), γιατί εγώ είμαι στο Λονδίνο και πακετάρω όλη μου την περιουσία (τελικά είμαι πολύύύύύύύ πιο φτωχός άνθρωπος από ότι πίστευα...) και τέλος επειδή έπρεπε με κάποιον να μοιραστώ αυτή την ανακάλυψη!!!!!!

Υ.Γ. Και που να σφίξουν οι ζέστες.....

Τετάρτη 20 Μαΐου 2009

ολα τελειωσαν....


και οι χτύποι της καρδιάς ξανα ανεβαίνουν.. βασανιστηκά δευτερόλεπτα... που ακούς το ντουπ ντουπ στο στέρνο σου.... μπορείς να δεις το στήθος σου να ανεβοκατεβαίνει... που φωνάζεις μέσα σου για να θυμηθείς να ανασάνεις...


ηρεμια....


και η φωνούλα μέσα στο κεφάλι σου αλλάζει.... σταματαει να τσιριζει ΑΝΑΣΑ

αλλάζει και η χροια ακόμα...

πλεον σε χαιδεύει η γαλήνια ηρεμία και χαμογελας.

σκεφτεσαι μονο... ΧΑΜΟΓΕΛΑ


ολα τελειωσαν πια....

Κυριακή 10 Μαΐου 2009

Απορίες!


όταν τα όρια στενεύουν και η λογική έχει πάει βόλτα σε εκείνα τα σκοτεινά στενά της αμφιβολίας και όλα μοιάζουν τόσο σκονισμένα τι κανείς?


όταν η πραγματικότητα πνίγει με τα δυο της χέρια το όνειρο και εσύ κοιτάς σαν άλλος ηδονοβλεψίας από την κλειδαρότρυπα και δεν ορμάς να βοηθήσεις τι είσαι?


όταν αισθάνεσαι αυτό το πόνο δεξιά στο κρόταφο και αντί να χαλαρώσεις παίρνεις φόρα και χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο προσπαθώντας να τινάξεις από τα μάγουλα σου τα δάκρυα τι σκέφτεσαι?


όταν χάνεσαι έξω από το παράθυρο προσπαθώντας να ζήσεις τις ζωές των περαστικών και προσπερνάς την δική σου ζωή τι βλέπεις?


όταν ξεχνάς να χρησιμοποιησεις τις αισθήσεις σου και απλά χάνεσαι τι περιμένεις?