Τετάρτη 17 Ιουνίου 2009

"αλλά", "ίσως", "μήπως", "εαν", "γιατί", "..."


Παλεύοντας με τα εσωτερικά θέλω και τα εξωτερικά πρέπει ποιος νικά? ποιος πρέπει να νικήσει? ποιον επιτρέπω να νικήσει? χάθηκαν τα όμορφα γλυκά μυρωδάτα χαμόγελα... μαύρες πνιχτές βρωμερές κραυγές ξεφεύγουν άθελα από μέσα μου...γι ακόμα μία φορά άμαχος πληθυσμός στα όνειρα μου πέφτω ηττημένη και σκορπίζομαι στα πρέπει. και εμφανίζεται το "αλλά"...πάντα ένα "αλλά" πάντα ένα "ίσως", "μήπως", "εαν", "γιατί"...γιατί να υπάρχει πάντα το "γιατί"? κουραστήκα.

ζω για τους αλλους ή για μένα? και πως γίνεται να ζω για μένα χωρίς να πληγώνω τους άλλους...?