Σήμερα, έπειτα από πολύ καιρό, χωρίς καμία αφορμή, μέσα στο απόλυτο σκοτάδι είδα τα μάτια σου να με κοιτάνε, οι κόρες των ματιών σου έψαχναν εναγωνίως κάτι και οι ρυτίδες γύρω από τα χείλη σου τρεμοπαιζαν.
Δεν σε έβλεπα καθαρά, αλλά σ' ένιωθα, δεν σε άκουγα αλλά η φωνή σου αντηχούσε στον χώρο, δεν μπορούσα να σε αγγίξω αλλά η θέρμη της αγκαλιάς σου έκαιγε το δέρμα μου.
Σήμερα, έπειτα από πολύ καιρό, χωρίς καμία αφορμή, έκλεισα τα μάτια μου και ξανα έζησα τις αγκαλιές οι οποίες δεν είχαν νόημα και τα διψασμένα για βοήθεια βλέμματα τα οποία χτύπαγαν στον τοίχο.
Σήμερα, έπειτα από πολύ καιρό, χωρίς καμία αφορμή, ένιωσα μέσα μου την απουσία σου. Σήμερα μετά από τόσο καιρό κατάλαβα πόσο μου λείπεις.
Έπειτα από πολύ καιρό....... χωρίς καμία αφορμή.... Σ' αγαπώ... και ας μην είσαι εδώ....
5 σχόλια:
Πάντα έτσι συμβαίνει. Ξαφνικά έρχονται όλ ακαι ταράζουν την απόλυτη ηρεμία, την απόλυτη σιωπή, το απόλυτο κενό. Μία κλεφτή σκέψη, ένα μικρό σημαδάκι και όλες οι μνήμες ξυπνάνε. Για καλό είναι... πάντα οι αναμνήσεις κάνουν καλό και βοηθάνε για να γιατρευτούν μικρές πληγές.
Μου άρεσε το Κουτάκι σου, θα έρχομαι!
τελιο
Πολύ όμορφο...
Μου θύμισες ένα τραγούδι του Κ.Χατζή
Κι όμως σ' αγαπώ...
http://www.youtube.com/watch?v=iOyU_BEVNZM
@ marianaonice ...
:)
@ silamipou ...
Σ' ευχαριστώ...!
Δημοσίευση σχολίου