Παγωμένα συναισθήματα
Παγωμένες ελπίδες
Ανούσιες μάχες
Εκατοντάδες μικρές, διάφανες, καλοσχηματισμένες στάλες στρώθηκαν και πάγωσαν την καρδιά της. Γέμισε με παγωμένα συναισθήματα και ελπίδες. Ανούσιες μάχες καθημερινά με τον ίδιο της τον εαυτό για να καταφέρει να συνειδητοποιήσει.
Και πάλι όμως ανούσιες μικρές μάχες. Ανούσιες μικρές ήττες που συσσωρεύονται και καταλήγουν να γίνονται μεγάλες, επίπονες, τρομακτικές ήττες που σαν λεπίδες χαρακώνουν την αξιοπρέπεια της και την αφήνουν να προσπαθεί μάταια να ζεστάνει το πρόσωπο της με τα δάκρυα της… μάταιες προσπάθειες να κυλίσουν ορμητικά από τις μικρές κόγχες των ματιών της οι πολυπόθητες στάλες. Σα δροσοσταλίδες σε ροδοπέταλα κυλάνε από την καρδιά της μικρές, διάφανες, αλμυρές σταγόνες και πέφτουν μέσα στην άβυσσο του είναι της και κολλάνε εκεί. Γαντζώνονται με λύσσα και αρνούνται πεισματικά να βγουν προς τα έξω, να της επιτρέψουν να ξεσπάσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου