Δώσε μου μία βιταμίνη...

Υπάρχουν κάποιες στιγμές που ειλικρινά πιστεύω πως ο δείκτης των αντοχών μου χτυπάει κόκκινο. είναι εκείνες τις στιγμές που νιώθω την φλεβίτσα στο μέτωπο να χτυπάει, που τα χέρια μου τρέμουν, το στομάχι μου σφίγγεται και το μόνο που σκέφτομαι είναι πως θα γίνει να αρχίσω να ουρλιάζω στην μάπα του άλλου, κάποιου άλλου, οποιουδήποτε άλλου, για να ξεσπάσω.

Τελικά το να μοιράζεσαι μεταξύ 4ων διαφορετικών εργασιών δεν είναι τόσο εύκολο όσο πίστευα και η μαγεία του πρώτου καιρού περνάει πολύ πιο γρήγορα από ότι περίμενα.... στόχος μου είναι να μην καταρρεύσω μέχρι τον Μάιο από εκεί και πέρα μπορώ να πέσω το ανάσκελο αλλά μέχρι τότε πρέπει να είμαι όρθια στα πόδια μου για να κερδίσω το προσωπικό μου στοίχημα.

Ψάχνω λοιπόν τρόπους να τα καταφέρω... και όχι ο ύπνος δεν είναι λύση γιατί ή θα σκέφτομαι τα θέματα της δουλειάς και σοτν ύπνο μου (μην γελάς, σε βλέπω, μου έχει συμβεί) ή δεν θα έχω πάνω από 4 ώρες για ύπνο......

Αν έχεις λοιπόν καμία συμβουλή στείλτην μου.......

Μην το πεις...!

Μισοδαγκωμένες καληνύχτες που ποτέ δεν υπόθηκαν σωστά...αγκαλιές φοβισμένες και δάκρυα που κρύφτηκαν πίσω από παγωμένα, πρόχειρα πλεγμένα, χαμόγελα....

Μην το πεις.... σε παρακαλώ... μην αφήσεις το χέρι μου, θα αρχίσει πάλι να τρέμει... κράτα το λίγα δευτερόλεπτα ακόμα... όχι όχι σε παρακαλώ μην δαγκώνεις το κάτω χείλος σου... σε παρακαλώ διώξε αυτή την σκέψη....! Kαι τι σημαίνει έχει περάσει η ώρα! Εγώ μπορώ να κάθομαι να σε κοιτάω με τις ώρες... να κάθομαι στο κρύο χωρίς το παλτό μου και ας με χτυπάει δυνατά ο παγωμένος άνεμος! Με ζεσταίνει το βλέμμα σου! Όχι, όχι δεν με απασχολεί που αύριο έχω να ξυπνήσω νωρίς γιατί μαζεύω ενέργεια μέσα από την πνοή σου και δεν έχω ανάγκη τον ύπνο!

Μην το πεις... σε παρακαλώ άσε με να σε κοιτάω χωρίς να μιλάμε....μην δίνεις σημασία στα δάκρυα που τρέχουν είναι ευτυχίας επειδή είμαι κοντά σου και φόβου επειδή σε λίγο θα το πεις! Σε παρακαλω μην το πεις!

Η Αλεξάνδρα (inspiration partout) με έκανε tag σ' ένα από τα αξιολάτρευτα blog-games και αφού είναι και η πρώτη φορά που κάποιος με προσκαλεί να παίξω σ' ένα τέτοιο παιχνίδι (ναι ναι μετά από 3 χρόνια σαν blogger είναι η πρώτη φορά που κάποιος με παίζει και μένα!!!!) είπα να παίξω!!!! το παιχνίδι λοιπόν έχει τίτλο "I love...."

So these are 10 things i love :

1. Ο αχνιστός καφές σε μία μεγάλη κούπα στον καναπέ με μία μικρή λεπτή κουβέρτα, τα πρωινά του Σαββάτου στο σπίτι, συντροφιά μ' ένα καλό βιβλίο μπροστά στο παράθυρο.

2. Το "άραγμα" με τους φίλους στο υπόγειο, στους άβολους καναπέδες, με την μουσική να παίζει στο shuffle του ipod και από pink floyd να πηγαίνουμε σε Χατζηδάκη ενώ εμείς μιλάμε για το τι θα κάνουμε το Καλοκαίρι, και ας είναι Οκτώβριος!

3.Τις άσκοπες βόλτες με το αυτοκίνητο στους δρόμους της Αθήνας με τέρμα την μουσική και κλειστά τα παράθυρα.

4.Μία καλή ταινία με κλειστά όλα τα φώτα

5. Τα απολαυστικά λογοτεχνικά βιβλία που δεν μπορώ να τα αφήσω από τα χέρια μου αν δεν ρουφήξω το περιεχόμενο μέχρι την τελευταία του σταγόνα

6. Τα γεμάτα σάλια και τρίχες παιχνίδια με την Πύρρα, τον Μπαλά και τον Μαρξ στον κήπο τα Κυριακάτικα πρωινά.

7.Τις στάλες τις βροχής πάνω στο τζάμι μου που χαράζουν την δικιά τους πορεία δημιουργώντας νέα μονοπάτια για τις επόμενες....

8.Τα ταξίδια και όλα τα μυστήρια που κρύβουν!!!!

9.Τα πειράγματα με τις αδερφές μου....

10.Αυτό το blog γιατί αποτελεί κομμάτι του εαυτού μου και είναι ένα είδος ψυχανάλυσης! Γιατί απλά έμαθα καλύτερα τον εαυτό μου και έβγαλα μέσα από τον πάτο του δικού μου κουτιού συνασθήματα και σκέψεις που δεν γνώριζα πως υπάρχουν.

Τώρα κανονικά θα έπρεπε να κάνω tag και εγώ 10 ακόμα άτομα αλλά λέω να μην πιέσω κανέναν.... οπότε όποιος θέλει παίζει!!!!!!