Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου 2008

Πέτα!!


Πρόσεξε! Θα πέσεις.... το μόνο που πρέπει να κάνεις είναι να ανοιξεις τα φτερά σου και να μην ξανακοιτάξεις πίσω.......


Πρόσεξε! κοίτα γύρω σου, τοσο πράσινο, ρυάκια, λουλούδια, ήχοι που σε τυλίγουν και σε παρασέρνουν σε έναν άλλο κόσμο... μυρωδιές, η οποίες σε ταξιδεύουν.


Πρόσεξε, πίσω σου είναι η φωτιά. Κλουβιά με δάκρυα του παρελθόντος μνήμες!


Πέτα. Άνοιξε τα φτερά σου, άσε το πόδι σου στο κενό και πέτα. Νοιώσε τον αέρα να σε παρασέρνει, να σε περιτριγυρίζει, να σε χαιδεύει. Πέτα. Δες την ελευθερία να σου κλείνει περιπεκτικά το μάτι και χαμογέλα της. Πέτα. Αυτό σου μάθαιναν τόσα χρόνια, πως να πετάς για να φύγεις απο κοντά τους. Πέτα πριν σε πιάσουν τα κάγκελα και χρειαστεί να βλέπεις τον γκρίζο τοίχο για πάντα. Πέτα ανάμεσα στα γέλια, στις χαρούμενες αναπνοές. Χάιδεψε την ζωή χωρίς να κοιτάς πίσω......


Άνοιξε τα φτερά σου! Μόνος σου πάλεψες μόνος σου έζησες μόνος σου θα συνεχίσεις μέχρι το τέλος.


-Και οι άλλοι?

-Μην ρωτάς για τους άλλους.

-Και οι άλλοι?

- Σε ξέχασαν... Δεν είσαι γι΄αυτούς. Σε ξέχασαν!!! Ξέχνα τους και εσύ! Σε ξέχασαν δεν πάλεψαν. Σε ξέχασαν! Ξέχνα τους!

-μα....

-Πέτα!!! ΠΕΤΑ!!!!!!!!!!!!!

2 σχόλια:

Ο άλλος είπε...

Πέτα ρεεεεεεεεεεεε.........

Unknown είπε...

ο καθένας έχει τα δικά του φτερά...

...φτάνει να αποφασίσει να τα ανοίξει...

φιλιά βρόχινα...