Σκέψεις....

Η ζωή είναι ένα δάκρυ
στο μάγουλο κυλάει σαν ποτάμι
όνειρα κομματιασμένα
ένα αδράχτι καρφωμένο στην καρδιά

δεν είναι ο χρόνος γιατρός
ούτε οι θύμισες πουλιά που ταξιδεύουν.

μια παιδική, αβασάνιστη ψυχή πως να αντέξει
από την απουσία ετών πως να ξεφύγει
είναι τα λόγια φτηνά, οι αγκαλιές θολές
σκέψεις τρελαμένες χορευουν σε φουρτουνιασμένες θάλασσες

αίμα αντί για δάκρυα θα τρέξουν
λιγοψυχία
πως να χαθώ όταν η ψυχή είναι νεκρή

θανατερός χορός με συντροφεύει
η μούσα του ήλιου αργοπεθαίνει
όνειρα στημένα σε ποτήρι
η μυρωδιά τους όμως σβήνει....

πως να εξηγησεις τι ονειρεύεσαι...
τι ειναι αυτό που σκέφτεσαι...
τοίχοι αδειανοί σε κυκλώνουν
συννεφιά βαριά μουντά σε ζώνει

όνειρα παπαρούνες που διαλύουν
ο άνεμος τις παρασέρνει και γελά
σαν χάδι έρχεται, σαν δάκρυ φεύγει
αποσύνθεση...
ο κόσμος γυάλινος και σπα
θα καταλάβεις
ο ήλιος θα δύσει, ο άνεμος θα κοπάσει και οι πεταλούδες δεν θα πετούν
εγώ θα μαι εδώ...εσύ θα λείπεις...
κομμάτια μου θα σε συντροφεύουν στο μακρινό ταξίδι!

μαύρο κατάρτι οι ελπίδες
βουλιάζουν σε τρικυμιασμένες θάλασσες
σανίδα σωτηρίας η καρδιά σου
που όλο φεύγει μακριά

νεράιδες να σε φροντίζουν εκεί που πας
αστέρια να σε κοιμίζουν στην ζεστή τους αγκαλιά