Παρασκευή 30 Μαΐου 2008

Τέλος και Αρχή....



Μπιπππ...μπιπππ.... μπιππππ
-Μαμά πήρα τα κλειδιά, το σπίτι είναι πλέον δικο μου!!
-Μπράβο κοριτσάρα μου! Καλορίζικο! Πως αισθάνεσαι;
-.... μάλλον κενή

Κενή.... γιατί γι' ακόμα μία φορά πρέπει να αλλάξω τα δεδομένα μου, να μαζέψω άτακτα σε κούτες όνειρα, εμπειρίες, αναμνήσεις, πράγματα που για σένα είναι άψυχα αλλά για μένα είναι κομμάτι μου... και πονάει αυτό... αλλά από την άλλη όψη του νομίσματος κάνω μία καινούρια αρχή, μπαίνω σ' έναν καινούριο χώρο ο οποίος για πρώτη φορά στην ζωή μου είναι μόνο δικός μου!

Και έτσι αυτά τα συναισθήματα συγκρούοντε και ΄χουμε σαν αντίδραση το εσωτερικό κενό και τον πόνο στο στομάχι. Ο πόνος στο στομάχι και ο πονοκέφαλος όμως πέρασαν ως δια μαγείας με το που πήγα στην γωνίτσα μου...

Από όλο το σπίτι ένας χώρος είναι που θα μου λείψει περισσότερο... ένας χώρος μικρότερος από 1 τετραγωνικό! Εκεί, στο γραφείο μου, μπροστά από την πόρτα, στα σκαλοπάτια. Το καταφύγιο μου! Στις δύσκολες στιγμές εκεί πήγαινα...καθόμουν στο σκαλοπάτι μάζευα το σώμα μου για να φυλαχτώ από όλα, ακουμπούσα το κεφάλι στον παγωμένο λευκό τοίχο και κοιτούσα με άδειο βλέμμα την παχιά μπλε μοκέτα...κάθε φορά παρατηρούσα και μία επιπλέον σταγόνα από την λευκή μπογιά του τοίχου η οποία είχε στιγματίσει την μοκέτα! Αυτή η μοκέτα!!!

Σήμερα όμως δεν θα μπορεσω να πάω στο καταφύγιο μου, θα πρέπει να μείνω απροστάτευτη, γιατί την θέση μου πήραν οι κούτες...Δεν πειράζει!!!!!!!!! γιατί από το σάββατο θα είμαι μέσα στο καινούριο σπίτι μου! Δεν πειράζει! Γιατί από την κυριακή θα είμαι Ελλάδα! Δεν πειράζει! Γιατί έχω μάθει να πονάω και να αντέχω τον πόνο!

Εεεεε, είπαμε.... νέο σπίτι, νέες εμπειρίες, νέα ζωή χωρίς προβλήματα!! Και πάνω από όλα αισιοδοξία!

8 σχόλια:

Ταχυδρόμος! είπε...

Σε νοιώθω. Κι αυτή η τόσο αγγλούρικη μοκέτα πια, τί μου θύμισες τώρα κια μου έκανες την καρδιά και το στομάχι κόμπο..

Ο άλλος είπε...

Μαζί με τα υπάρχοντα και την οιικοσκευή σου μάζεψε και ό,τι μαύρο έχεις και πέτα το. Απ ό,τι αντιλαμβάνομαι μετακομίζουμε εις πολυτελείς συνοικίες. Μην σε ξανακούσω λοιπόν να γκρινιάζεις γιατί θα το κλείσω το κουτί. Με εσένα μέσα βεβαίως

desa είπε...

το ότι έχεις το δικό σου σπίτι μόνο θετικό μου ακούγεται. Εγώ υπολογίζω σε καμια 2ετία, δηλαδή στα 27, ενώ στρατό τελείωσα στα 24 αλλα δουλειά βρηκα τώρα. Γάμησέ τα δηλαδή. Και εγώ ήθελα και θέλω να ζήσω επιτέλους μόνος. Μετά τις σπουδές η συγκατοίκηση με τους γονείς είναι 100 χρόνια πίσω.
Με άλλα λόγια σε νοιωθω

pandora's box είπε...

ARXIKA NA ZHTHSW SUGGNWMH GIA TA GREEKLISH POU8A PREPEI NA ANEXTEITE GIA LIGO KAIRO....EKSAITIAS THS METAKOMISHS...!

@taxudrome...
thn opoia moketa latrepsa...kai as einai duskolh sto ka8arisma!

@alle...
aaa alle mhn me apeileis emena, giati 8a paw sthn diwksh hlektronikou egklhmatos :)

@desa...

kalo einai na meneis monos... alla autes tis adeies k krues nuxtes tou xeimwna pou xreiazesai mia agkalia, mia koubenta, na akouseis mia kalhnuxta ti ginetai????

Ανώνυμος είπε...

Καλορίζικο το καινούριο σπίτι... Μπήκες; Μετακόμισες; Α! Και τον χειμωνα που χρειάζεσαι μια καληνύχτα.. πάρε με τηλέφωνο να σου την πω εγώ. Και χαμογέλα. Άντε πια...

pandora's box είπε...

@ Guftaki...

euxaristw!! nai mphka, taktopoihsa ta panta... kai erxomai ellada!!!
...oso gia to xamogelo, eksartatai apo to ti 8a antimetwpisw otan er8w...

ΑΝΑΣΑ είπε...

Καλή νέα ζωή !

NY ANNA είπε...

Έλα, χαμογέλα για τα καινούργια, για τα όμορφα και τ' άγνωστα που θα ΄ρθουν. Άλλωστε, τέλος (μετακόμιση) είναι το σημείο απ' όπου ξαναρχίζουμε (νέο σπίτι). Καλησπέρες, φιλιά και καλορίζικα. Όμορφα πράγματα...