Στο χάδι του χρόνου

τότε που τρεμοπαίζει η φλόγα του κεριού

στο σημάδι της σταγόνας του κρασιού

τότε που πες το αντίο

σκεπασμένη από το αβέβαιο παρόν

ντροπιασμένη από το βρώμικο παρελθόν

αναμαλλιασμένη από τον κυκλώνα του μέλλοντος

στην πρύμνη του σήμερα αγναντεύω το χθες

βλέποντας μέσα από το πέπλο του εγωισμού

με ματωμένα δάχτυλα

ξεπλέκω τα υγρά μαλλιά σου

ακούγοντας την πνοή σου

να ψιθυρίζει την απουσία